Ver eline salçalı ekmeği vur kıçına yağlı tekmeyi... :)
Zamanın bizden alıp götürdüklerini geri getirebilecek var mı?
Dün' ün yenisi bu gün harap: bu günün ''var'' ı yarın ''yok''...
Üniversitede bir asistanla gel zaman git zaman muhabbetimiz ilerledi.
Bir ara bana nereli olduğumu sordu. Bende Manisa dedim. Mevzu mevzuyu açtı egeli olmaktan efelerden zeybeklerden yörenin kendine has dilinden falan...
Sonra bana bir hatırasından bahsetti: Küçüklüğünde Manisa'nın küçük bir kasabasında bulunmuş. Öyle anlatıyor '' Toprak yolda ayağında lastik pabuclarla irili ufaklı muhtemelen aynı sokağın akraba çocukları felek veya cambiş dediğimiz oyunu oynuyorlar. Dikkat ettim bir kaçının elinde üzeri salçalı veya yogurtlu ekmek var. biz kapıda müsafir karşılaması yaşarken o üstü başı toprak çocuklardan biri geldi. Ev sahibinin çocuğuymuş. Ela gözlü ürpek kafalı acar bir yörük çocuğu... Nenesine bağırıyor ( Neneeeee! Bene yağlı ekmek çalıvesenyaaa...) diye.''
Peki o çocuğa noldu sonra karşılaştınız mı dedim. Meğerse o ayağı lastikli üstü tozlu has anadolu çocuğu bu aralar konferans salonlarında büyük kitlelere kişisel gelişim ve hitabet dersleri veriyormuş...
Kadere bak...
Kimin ekmeğe yağı nereden çalacağı belli olmuyor...
Önceden FASTFOOD mu vardı.
Bu arada bu ekmeğe yağ çalmanın onlarca hatırası vardır hepimizin eminim... :) Bu bizim kültürümüz bu bizim yaşam tarzımız(dı).
Önceden FASTFOOD mu vardı. ver eline salçalı ekmeği vur kıçına tekmeyi... akşama kadar kafan rahat. :D
Bir de bunun çeşitleri var tabi:
Salçalı ekmek...
Yağlı ekmek (margarin veya tereyağ)
Zeytin yağlı ekmek...
Yoğurtlu ekmek (şekerli tuzlu pekmezli)...
Suyla ıslatılmış üzerine tuzlu ekmek (KITLIK YILLARINA AİT BİR YÖNTEM)...
(MAHMUT GEDİZ)
Cok duygulandım,çok iyi yaa cocuklugumu anımsattı..
YanıtlaSil